เทศบัญญัติ ข้อบัญญัติ อบต. อบจ.
    จุดประสงค์การเรียนรู้ 
อธิบายกฎหมายเกี่ยวกับเทศบัญญัติ  และข้อบัญญัติขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นได้
          องค์การปกครองส่วนท้องถิ่นของไทยมี 4 ประเภท  ได้แก่  เทศบาล  องค์การบริหารส่วนจังหวัด  องค์การบริหารส่วนตำบล  และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นรูปแบบพิเศษ  ได้แก่  กรุงเทพมหานคร  และเมืองพัทยา    องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น  มีอำนาจออกกฎหมายเพื่อนำมาใช้ในการบริหารท้องถิ่นของตนเอง  เพื่อให้คนในชุมชนอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขและเกิดความเป็นระเบียบ


เทศบัญญัติ

          เทศบัญญัติ เป็นกฎหมายที่มีการจัดทำโดยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น คือ เทศบาล  เทศบาลมีอำนาจหน้าที่ตราเทศบัญญัติโดยต้องไม่ขัดหรือแย้งต่อกฎหมาย  เทศบัญญัติที่เทศบาลส่วนใหญ่ออกมาใช้บังคับ  ได้แก่
          1. งบประมาณรายจ่ายประจำปี  งบประมาณรายจ่ายเพิ่มเติม
          2. การจัดเก็บภาษี
          3. การควบคุมโฆษณา  โดยใช้เครื่องขยายเสียง
          4. การควบคุมการเลี้ยงสัตว์  และการปล่อยสัตว์เลี้ยง
          5. การควบคุมกิจการที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ
          6. การกำจัดสิ่งปฏิกูลและมูลฝอย
          7. การควบคุมแหล่งเพาะพันธุ์ยุงลาย

เทศบาล

ข้อบัญญัติองค์การบริหารส่วนจังหวัด (อบจ.)

          ข้อบัญญัติองค์การบริหารส่วนจังหวัด (อบจ.)  เป็นกฎหมายที่ตราออกมาใช้บังคับในท้องถิ่น  ซึ่งตราโดยองค์การบริหารส่วนจังหวัด  องค์การบริหารส่วนจังหวัดมีอำนาจหน้าที่ตราข้อบัญญัติโดยไม่ขัดหรือแย้งต่อกฎหมาย  ได้แก่ ข้อบัญญัติเรื่องต่อไปนี้
          1. การเก็บภาษีบำรุงองค์การบริหารส่วนจังหวัดซึ่งจะเก็บจากสถานค้าปลีกในเขตจังหวัด
          2. การเก็บค่าธรรมเนียมจากผู้ที่ได้รับประโยชน์จากการบริการสาธารณะที่จัดให้มีขึ้น  เช่น ค่าบริการเก็บขยะ  เป็นต้น

องค์การบริหารส่วนจังหวัด

ข้อบัญญัติองค์การบริหารส่วนตำบล (อบต.)

          ข้อบัญญัติองค์การบริหารส่วนตำบล (อบต.)  เป็นกฎหมายที่องค์การบริหารส่วนตำบลตราออกมาใช้บังคับในตำบลที่อยู่ในขอบเขตอำนาจโดยไม่ขัดหรือแย้งต่อกฎหมาย  ได้แก่
          1. การกำจัดสิ่งปฏิกูลและมูลฝอย
          2. การจำหน่ายสินค้าในที่สาธารณะ
          3. การกำจัดแหล่งเพาะพันธุ์ยุงลาย
องค์การบริหารส่วนตำบล

 
งานและบทบาทหน้าที่ขององค์การบริหารส่วนตำบล

ประโยชน์ของการปฏิบัติตนตามกฎหมายส่วนท้องถิ่น

          การที่ประชาชนในท้องถิ่นปฏิบัติตนตามกฎหมายส่วนท้องถิ่นที่ตนอยู่นั้น  ย่อมเกิดผลดีหรือประโยชน์  ดังนี้
          1. การเสียภาษีบำรุงท้องถิ่นหรือการเสียค่าธรรมเนียมต่างๆ ตามข้อบังคับของท้องถิ่น  ย่อมทำให้ท้องถิ่นมีรายได้และมีงบประมาณในการพัฒนาท้องถิ่นในด้านต่างๆ  ให้มีความเจริญก้าวหน้า เช่น การคมนาคม สถานที่พักผ่อนหย่อนใจ  สนามกีฬา  เป็นต้น
          2. ประชาชนได้รับบริการที่ดีจากท้องถิ่น  ท้องถิ่นบางแห่งมีศักยภาพในด้านการบริการประชาชนทางด้านคุณภาพการศึกษา  โดยสนับสนุนทางด้านบุคลากร  อาคารสถานที่  อุปกรณ์ต่างๆ เพื่อส่งเสริมให้เยาวชนของท้องถิ่นเป็นผู้ที่มีคุณภาพดี
          3. การปฏิบัติตนตามกฎหมายส่วนท้องถิ่นที่เกี่ยวกับการเลือกตั้งสมาชิกองค์การบริหารส่วนท้องถิ่นอย่างเคร่งครัด  เลือกคนดีมีความรู้ความสามารถ  ย่อมทำให้บุคคลดังกล่าวได้ใช้ความสามารถในการพัฒนาท้องถิ่นให้เจริญก้าวหน้า


แบบทดสอบระหว่างเรียน